[widgetkit id=171429] 'n Kursusganger gee enkele indrukke oor die Missionale Konferensie: Ek het die konferensie om veral drie redes bygewoon. Ek a. wou graag my verstaan van “missionaal” verbeter in lyn met die Missionale Ekklesiologie en die Raamwerkdokument wat die...
Wat is daar vir die kerk en gemeentes uit die 2014 verkiesing te leer?
Ek waag vanaand! Daar is al heelwat ontleding oor die uitslag van die verkiesing gedoen. My bydrae probeer nie op die uitslag fokus nie maar op die prosesse in en rondom die verkiesing om te probeer verstaan wat in ons land aan die gang is. 1. Die persentasie kiesers...
Missionale Safari
Kyk gerus na Jurgens Hendriks se vertelling van die verhaal van 2010 se Missional Safari in Zimbebwe en Namibie op You Tube missional safari
Weerhou ons Gereformeerde DNA ons daarvan om ‘n missionêre kerk te wees?
“A church that pitches its tents without constantly looking out for new horizons, which does not continually strike camp, is being untrue to its calling … We must play down our longing for certainty, accept what is risky, live by improvisation and experiment.” Hans Kung – The Church
Op reis saam met Gobabs
Soveel gedagtes rondom hierdie moment in die geskiedenis van Israel word los gelaat. Ons leef self in ‘n opwindende tyd in ‘n opwindende land. Ons vind ook dat daar almeer dele van hierdie landskap van ons is wat ons nog nie werklik deurgrond het nie. Ons het ook baie seëninge om uit te deel.
Wie is die Gobabs in ons lewens?
Ons kan leer by mense van ander kultuur- en etniese groepe. Die een groep kan by die ander leer hoe bv. apartheid hulle menswees geraak het, hulle psige ingedring het, hulle verstaan van medelandgenote steeds raak. Ons het nog glad nie genoeg geluister hoe mense geraak is deur die vergrype van die verlede nie. Ons verstaan nie werklik die woede wat daar steeds is en ook selfs opnuut losgelaat word nie. Ons het hierdie kennis nodig om saam die pad vorentoe te loop.
Boomers sal moet leer om oor te gee aan die X generasie
Kortom:Boomer-gemeentes is in die moeilikheid as hulle nie kan leer om oor te gee aan die X-generasie nie!
Geloof in die Morawiërs se agterplaas
Hy groet my hartlik en warm in sy gebroke Engels. Dadelik voel ek sommer ʼn warmte en liefde oor generasie-, kultuur- en taalgrense aan. Sy motor is nie ver nie. ‘n Skoda, soos die meeste ander motors in Tsjeggië (‘n plaaslike produk). Hy vra uit oor die reis en kort voor lank gesels ons oor kerk, geloof en geskiedenis.
Hy begin praat oor Morawië en my brein begin konneksies maak – Genadendal, sending, John Wesley, Engeland, Duitsland. Ons ry nou in Morawië, ʼn geografiese streek in die ooste van Tsjeggië, wat in die agste eeu na Christus ontstaan het.
Gedurende die 14de eeu ontstaan ʼn kerk genaamd Unitas Fratrum (Broeders van Eenheid) as ʼn teenreaksie op die praktyke van die Rooms Katolieke Kerk (RKK). Hulle fokus baie sterk op eenheid, sending, piëteit en musiek. John Huss wat die groep begin het, wou sien dat aanbidding in die plaaslike taal plaasvind, die aflaatstelsel afgeskaf word, priesters toegelaat word om te trou, ‘n ander siening van die nagmaal gehuldig word en afstand gedoen word van die gedagte aan ‘n vagevuur. Hulle opstand teenoor die RKK kom ʼn honderdjaar voor dié van Martin Luther. John Huss betaal met sy lewe vir sy oortuigings toe hy deur die RKK op ʼn brandstapel tereggestel is.
Kerklike leierskap in ‘n era waar die kerk nie meer belangrik is vir mense nie
Laat ek eers die verhaal vertel: Die Saterdag oggend het ons vir ‘n wyle die veiligheid van die konferensielokaal verlaat en in die dorp gaan rondloop- twee-twee soos Lukas 10 se opdrag was- om met enige vreemdeling ‘n gesprek te voer oor wat vir hom of haar belangrik in die lewe is. Sulke opdragte skep spanning, ‘n mens kon dit aanvoel maar ons het eenvoudig dit net gaan doen. Party het met karwagte gepraat, ander met die dame agter die “till” nog een met iemand in die restaurant, nog een met iemand in die parkeer terrein, nog een met iemand in die winkel. So ‘n stuk of 50 gesprekke. Meeste mense is vriendelike ontvang en die gesprekke het maklik geloop. Die antwoorde het ‘n patroon gemaak. Familie, huwelik, my kinders, werk, vooruitgang in die lewe, God, was van die antwoorde wat gereeld na vore gekom het. Ons weet nie eintlik wat die antwoorde is wat ons moes gekry het nie maar tog was ons nie werklik verras nie. Ons kon onsself erken in die antwoorde.
Vyftien maniere waarop gemeentes skole kan ondersteun
Danie Mouton skryf die volgende op sy Blog: Reisgeselskap: Onderwys is in ‘n krisis in Suid-Afrika. Dit het met interne probleme te doen, maar ook met die verbrokkeling van die vesel van die gemeenskap. Tydens ‘n ekumeniese gebedsgeleentheid vir die...
Wat is kultuur en wat is Evangelie?
Geen kultuur is christelik of on-christelik nie. Aan die ander kant wor die evangelie tog gedra deur die taal, simboliek en gebruike van ‘n betrokke kultuur. Ons vertaal dus die evangelie altyd in ‘n bepaalde kultuur sê Lamin Sanneh in sy bekende boek Translating the Message wat pas na 10 jaar weer verwerk en nuut uitgegee is. (Orbis Books 2009) Dit maak die evangelie kwesbaar vir kulturele assimilasie sê Lamin in die tweede hoofstuk van sy boek. Die gevaar is dat daar so ‘n proses van vereenselwiging tussen die kultuur en die evangelie plaasvind dat ons later nie meer kan onderskei tussen en die kultuur waarin dit vertaal word, en die evangelie self nie. Andrew Walls noem dit ‘n proses van “domesticating the Gospel”. Dit is van enige kultuur waar dat dit die skerp kante van die Evangelie sal wil mak maak wanneer dit diê bepaalde kultuur uitdaag tot transformasie. Dit is dan wat mense sê- ek is nie so groot gemaak nie!, met die veronderstelling dat die manier waarop ek groot gemaak is- kultuur- normatief is en nie uitgedaag mag word nie.
Hierdie kulturele “blindekol” word erger wanner die geloofsgemeenskap ‘n mono-kulturele gemeenskap is. Walls sê dit is die rede waarom monokulturele geloofsgemeenskappe uiteindelik sterf. Langsamerhand versmoor die kultuur die evangelie sodat “plot van die evangelie” verloor word. Gestuurde gemeentes is daarom doelbewus op die uitkyk hoe hulle die kulturele “binding” van die kultuur kan breek deur uit te reik na mense buite hulle “kultuur”-groep. Ons reik daarom uit na ander na wie die Here ons stuur.
Die vraag wat ons dan behoort te vra is: Hoe lyk die evangelie wat ons dra, hoeveel daarvan is Evngelie en hoeveel daarvan is kultuur?
Ek het die week ‘n baie leersame gesprek gehad met Danie Murray hieroor. Danie verstel dat hy na tien jaar se werk in Mosambiek ontdek het dat “ek eintlik net droog gemaak het”, omdat ek nie goed genoeg geluister het na die kultuur van die mense in Mosambiek nie. Ek voeg toe by dat dit seker ook te make het met ons eie kulturele blindekolle. Sedertdien is hy besig om meer luisterend te werk en kultuursensitief te wees.